Hey apprentice! nightpaw

Hij had zich verslapen! Gelukkig dat hij nog geen vaste mentor had, anders was hij echt de klos geweest. Ben ik nu toch al... dacht Nightpaw somber. Hij rekte zich uit. De bovenkant van zijn poten raakten binnen no-time de grond. Voordeel van lenig zijn! Toen hij weer gewoon op de grond stond en gaapte, hoorde hij een stem. Zijn lange poten draaiden zich meteen naar het geluid. "Hallo, ik ben Fawnpaw" Hij keek de bron van de stem verbaasd aan. Het was een bruine poes. "Ik ben Nightpaw...?" zei hij verbaasd. Hij besloot toch maar aardig te doen, misschien zou hij er nog iets aan hebben later.

-Kort ^^

"Leuk om je te ontmoeten, Nightpaw." De poes glimlachte naar hem. Hij kreeg het er benauwd van. "Zin om iets te doen?" "Ehm.. Ja hoor..." Hij had geen idee waarom de poes hem aansprak. "Wat gaan we doen dan?"
-Oei kort xD

Plots leek de poes behoorlijk verlegen. Hij rolde –in gedachten- met zijn ogen. Wat moest die poes van hem? Eerst hem aanspreken, en dan terugkrabbelen? Pff. “Uhm jagen?” zei ze met een piepstemmetje.  "De Clan heeft vast al honger" Hij schudde zijn kop. “Hmm... Nee,” miauwde Night afwezig. Hij keek het kamp rond, wat ze misschien zouden kunnen gaan doen. “we kunnen misschien de grenzen checken? Dat is vandaag nog niet gedaan.” Hij keek verder het kamp in. “Daarna kunnen we nog wel gaan jagen, als je dat echt graag wilt.” Hij had veel tijd over. Hij had toch geen mentor, en die zou hij ook niet snel aangewezen krijgen. Night trainde maar drie keer in de week, vaak een keer jagen-, een keer vecht- en een keer patroltraining. Hij had altijd wisselende mentoren, wat voor hem niet fijn was. Hij hechtte snel aan andere katten. De enige gevoelens die bij hem tijd kostten waren liefde en haat. Zijn gele ogen gleden naar Fawnpaw, die een enorme waterbel naast haar hoofd gevormd had. Ze leek in paniek.  “Gaan we nog iets doen of wat?” Hij rende naar de kampingang, slipte daar en botste bijna tegen een Warrior op. De volwassen kat keek hem boos aan, mompelde iets en liep snel het kamp uit. Nightpaw schudde zijn hoofd. Hij keek waar Fawn was. Ondertussen genoot hij van de zon op zijn pikzwarte vacht. De zonnestralen gaven zijn vacht een blauwige gloed. Hij ging rustig liggen, totdat Fawn er was. Misschien zelfs wat langer... Hij keek pas op toen de schaduwen van de bomen rond het kamp de zon blokkeerden. Het was al tamelijk laat. De kater sprong op. Was Fawn er nog? Of was ze al weg?
WORDS: 286 woorden || TAGS: + Fawnpaw || MOOD: Pff... || NOTES: Wauw echt superlang dit keer enzo *sarcasme*

Hij hoorde een stem zachtjes snikken en rook de geur van bloed. Zou het...? Geschrokken liep Night naar de bosjes. "Fawn..?" Hij zag een bebloede poes, het was Fawnpaw, maar ook weer niet. Hij snoof de lucht op en rook das. "Jij moet naar het kamp." De kater keek rond. "Ik ga hulp halen, blijf hier, ok?" zei hij, toen hij net bedacht dat de poes niet weg kon gaan. Hij keek bezorgd naar het poesje voordat hij naar het kamp ging om hulp te halen.

-Random Shadowkat mag invallen, als het van Lil mag :3